نـــــــــارون

بخشعلی قنبری، دانشیار ادیان و عرفان دانشگاه آزاد تهران مرکز، در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده به بیان نکاتی درباره حرکت فرهنگی امام حسین(ع) پرداخته است.متن این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:واقعیت این است که وضع اسلام در عصر یزید و سایر امویان را می‌توان به دین حکومتی ساسانیان تشبیه کرد و میان آن دو مقایسه‌ای به عمل آورد. در طول حکومت سلسله‌ ساسانیان که بین سال‌های ۲۲۴ الی ۶۵۱ بعد از میلاد مسیح در ایران برقرار بود، دین زرتشت به عنوان دین رسمی ایران شناخته می‌شد و در همین دوره بود که زرتشت در ایران به شکوفایی رسید. برخی از مورخان معتقدند، اوستا برای نخستین بار در همین دوره گردآوری شد. با وجود این، قدرت این مذهب در ایران‌ در قرن هفتم میلادی، بعد از فتح این سرزمین به دست مسلمانان و نابودی سلسله‌ ساسانیان رو به افول نهاد و در نهایت، اعتبارش را به عنوان دین رسمی کشور از دست داد.باید بگوییم که مغان قبل از ظهور زردشت(ع) دارای موقعیت ویژه‌ای در ایران بودند و توانسته بودند جامع زر و زور و تزویر باشند و دستشان در بهره گرفتن از مال دنیا بسیار باز بود اما بعد از ظهور زردشت، موقعیت پیشین خود را از دست دادند و دیدند که نمی‌توانند در برابر او بایستند و امکانات پیشین را به دست آورند پس در ظاهر به دین زردشتی وارد شدند و بعد از مدتی توانستند موقعیت قبلی‌شان را به دست آورند و دوباره همان عقاید قبلی را این بار به نام دین زردشتی احیا کردند اما چون در لباس موبدان زردشتی ظاهر شدند کسی درباره آنان تردید نکرد و همین امر باعث شد که نفوذ خود را عمیق‌تر کنند و پیام انسانی و الهی زردشت را به سود منافع دنیوی‌شان تفسیر کردند.همین امر نه تنها باعث بازگشت خدایان پیشین و غروب توحید شد بلکه در مقام عمل, ...ادامه مطلب